سازدهنی یک ساز بادی زبانه آزاد است، به این معنا که با دمیدن (یا بازدمیدن) هوا در حفره های این ساز، تیغه های فلزی داخل آن از یک سمت آزادانه به ارتعاش در می آیند و صدای زیبای این ساز خلق می شود.

سازدهنی ها انواع مختلفی دارند. نوع دیاتونیک از کنار هم قرار گرفتن نت های یک گام دیاتونیک (معمولاً دو ماژور) ساخته می شود. در مقابل، نوع کروماتیک دارای این قابلیت است که به وسیله یک شستی، امکان دسترسی به نت های بیشتری (گام کروماتیک) را فراهم می آورد.

سازدهنی ترمولو نیز نوع سوم سازدهنی ها است که مانند سازدهنی دیاتونیک از الگوی یک گام ۷ نتی یا دیاتونیک تبعیت می کند، اما تفاوت اصلی آن، داشتن دو حفره و دو تیغه فلزی به ازای هر نت است. معمولاً یکی از این دو تیغه با اختلاف بسیار جزئی نسبت به تیغه دیگر کوک می شود، و در نتیجه این نوع هارمونیکا، صدای زنگ دار و خاص دارد. از سازدهنی ترمولو برای اجرای نغمه های فولک و هم چنین در انواع موسیقی هایی که ساختاری ساده دارند استفاده می شود.